Περιγραφή
Εκδόσεις Άγρα - 4 Συναντήσεις - Νικολαΐδης Βασίλης
Λίγα λόγια για το βιβλίο:
ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ ΕΝΔΕΙΑΣ. Απίστευτης ένδειας, πνευματικής αλλά και όχι μόνο. Όσα γνωρίσαμε και αγαπήσαμε, όσα μας γαλούχησαν, μας διαμόρφωσαν και θεωρήθηκαν κάποτε δεδομένα έχουν πια εξαφανιστεί. Ισοπεδώθηκαν, γκρεμίστηκαν και δεν μένει τίποτα να θυμίζει όσα σημαντικά συνέβησαν άλλοτε σ’ αυτόν τον τόπο.Με το τέλος της πρώτης μετά τον πόλεμο γενιάς, άρχισαν αυτομάτως να ξεχνιούνται πράγματα, ποιότητες. Ένας ένας φεύγοντας, οι άνθρωποι αυτοί άφησαν πίσω τους κενό δυσαναπλήρωτο, με αποτέλεσμα σήμερα να μην υπάρχει ουσιαστικά μια πνευματική ηγεσία. Η μνήμη χάθηκε, σβήστηκε…Όσοι από εμάς είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε κάποιους απ’ τους σημαντικούς αυτούς ανθρώπους, να περπατήσουμε δίπλα τους, να τους μιλήσουμε, ακόμα και να συνεργαστούμε μαζί τους, όσοι τυχεροί ακόμα επιβιώνουμε, νομίζω πως έχουμε χρέος, με οποιονδήποτε τρόπο, να προσπαθήσουμε να κρατήσουμε ζωντανή αυτή τη μνήμη.Ήμουν ένας από τους τυχερούς που γνώρισαν, συνομίλησαν και συνεργάστηκαν με μερικούς από τους μεγάλους της μεταπολεμικής ελληνικής σκηνής και θεωρώ υποχρέωσή μου να μιλήσω για κάποιους από αυτούς. Συγκεκριμένα, για τέσσερις ανθρώπους που σφράγισαν την εποχή τους : τον ζωγράφο και σκηνογράφο ΓΙΑΝΝΗ ΤΣΑΡΟΥΧΗ, τον συνθέτη ΜΑΝΟ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ, την ηθοποιό ΜΑΙΡΗ ΑΡΩΝΗ και τον ζωγράφο και σκηνογράφο ΝΙΚΟ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ.Καταθέτω την εμπειρία μου από την επαφή μου μαζί τους, έτσι ως φόρο τιμής για ποιότητες χαμένες – ελπίζω όχι ανεπιστρεπτί. ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑΟ ΒΑΣΙΛΗΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και θεατρολογία στη Σορβόννη, με ειδικό θέμα τη σκηνοθεσία όπερας. Το 1982 δημοσιεύτηκε το βιβλίο του Μαρία Κάλλας. Οι μεταμορφώσεις μιας τέχνης, το οποίο επανεκδόθηκε το 1995. Το 1985 αρχίζει να σκηνοθετεί κυρίως μουσικά έργα. Από το 1991 συνεργάζεται με την Εθνική Λυρική Σκηνή, από το 1993 με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, από το 1995 με τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ., από το 2000 με το Εθνικό Θέατρο, από το 2004 με το Κ.Θ.Β.Ε. Το 2016 συνεργάστηκε για πρώτη φορά με τον Θ.Ο.Κ. Μέχρι σήμερα έχει σκηνοθετήσει περί τα ογδόντα πέντε έργα κάθε είδους, από μονόπρακτα μέχρι μεγάλες όπερες.Το 1998, η παράστασή του Η τύχη της Μαρούλας κι ο Μπαρμπαλινάρδος των Κορομηλά και Κόκκου (ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης) τιμήθηκε με το Βραβείο Κριτικών. Το 2000 τιμήθηκε με το Βραβείο Σκηνοθεσίας «Κάρολος Κουν», για την Ειρήνη του Αριστοφάνη (Εθνικό Θέατρο, Επιδαυρος).Από τον Οκτώβριο 2007 έως τον Σεπτέμβριο 2014 διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου. Από το 1984 ως το 2006 εργάστηκε ως παραγωγός μουσικών εκπομπών στο Τρίτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ. Εργάστηκε επίσης ως μουσικός παραγωγός στην ΕΡΤ2 και στον Αθήνα 9,84. Από το 1988 άρχισε να σκηνοθετεί για το ραδιόφωνο.Διετέλεσε μέλος του Δ.Σ. της Ε.Λ.Σ. (1994) καθώς και του Αετοπούλειου Πολιτιστικού Κέντρου Χαλανδρίου, ως υπεύθυνος καλλιτεχνικού προγραμματισμού. Υπήρξε βοηθός σκηνοθέτη υπό τον Ζυλ Ντασσέν στον Γλάρο του Τσέχοφ ( Εθνικό Θέατρο, 1988).Επιμελήθηκε τα προγράμματα της Ορχήστρας των Χρωμάτων του Μάνου Χατζιδάκι, όσο εκείνος τη διηύθυνε. Έχει γράψει δεκάδες μουσικά και θεατρικά άρθρα σε περιοδικά, όπως το Τέταρτο (όσον καιρό το διηύθυνε ο Μ. Χατζιδάκις ), Ήχος hifi, Οπτικοακουστική, Δίφωνο. Έχει επιμεληθεί πολλές εκδόσεις δίσκων με αρχειακό υλικό για τις εταιρείες Σείριος, Sony, Λύρα και το Αετοπούλειο Πολιτιστικό Κέντρο.Έχει διδάξει υποκριτική σε νέους τραγουδιστές στα ωδεία Athenaeum και Φίλιππος Νάκας. Σήμερα διδάσκει υποκριτική στη Δραματική Σχολή Τράγκα.