Λογοτεχνία, εικαστικές τέχνες, πολιτισμός μια αμφίδρομη-διαλεκτική πορεία - Καμπατζά Βαλεντίνη

Εκδόσεις Μπαρμπουνάκης - Λογοτεχνία, εικαστικές τέχνες, πολιτισμός μια αμφίδρομη-διαλεκτική πορεία - Καμπατζά Βαλεντίνη

Λίγα λόγια για το βιβλίο:

Η Λογοτεχνία, ως ιδιαίτερη μορφή τέχνης που καθίσταται ελκυστική για το κοινό με τη συνδρομή ενός απολύτως επιτηδευμένου-ιδιαίτερου λόγου, αναλαμβάνειπρωτεύοντα ρόλο στα κοινωνικοπολιτικά δρώμενα της εποχής. Δηλαδή, βρίσκεται σε έναν συνεχή και γόνιμο διάλογο με την κοινωνία, υιοθετώντας μια ιδιαίτερα ενεργητική στάση σε σχέση με τα γεγονότα της εποχής. Παρόμοιος είναι και ο ρόλος της Τέχνης, υπό τη γενική της έννοια, δεδομένου ότι και οι δύο (με την παρεμβατική τους οπτική) ενδιαφέρονται για τη βελτίωση και αλλαγή της καθημερινότητας, διαμέσου της επαφής και πρόσληψης των έργων τους από ένα ευρύ ή και, μερικώς εξειδικευμένο κοινό. Αλλά και η ίδια η καθημερινότητα συνιστά τη βασική-πρωτογενή δεξαμενή από την οποία η Λογοτεχνία και γενικά η Τέχνη αντλούν,αρδεύουν επιμελώς ιδέες, προβληματισμούς, ενδοιασμούς. Σε αυτό το πολύτιμο υλικό έμπνευσης προστίθενται ασφαλώς και οι εμπειρίες, τα βιώματα, οι ιδέες, η φαντασία, η ίδια η προσωπικότητα του δημιουργού.

Συνεπώς, Λογοτεχνία και γενικά Τέχνη βρίσκονται σε μια αγαστή σχέση συνεργασίας, στην προσπάθειά τους να συμβάλλουν στην πρόοδο και στον πολιτισμό, δηλώνοντας πάντοτε την παρουσία τους σε ζητήματα καθημερινά-κοινωνικοπολιτικά που ταλανίζουν την ανθρωπότητα, αλλά και σε θέματα υπαρξιακάπου αφορούν στην ανθρώπινη ύπαρξη και στη διαδρομή της (γένεση, ζωή, φθορά, θάνατος).
Σε αυτό το σχεσιακό δίπολο (Λογοτεχνίας και γενικότερα, Τέχνης) σημαντικά μέσα, ευέλικτοι δίαυλοι επικοινωνίας καταδεικνύονται οι Βιβλιοθήκες και η Τεχνολογία. Επειδή «τ’ όνειρο του παιδιού είναι η ειρήνη./ Τ’ όνειρο της μάνας είναι ηειρήνη./ Τα λόγια της αγάπης κάτω απ’ τα δέντρα,/ είναι η ειρήνη./ […] Ειρήνη είναιένα ποτήρι ζεστό γάλα κ’ ένα βιβλίο μπροστά στο παιδί που/ ξυπνάει./ […] Τότε που οιφυλακές επισκευάζονται να γίνουν βιβλιοθήκες» σύμφωνα με τον σπουδαίο Έλληνα ποιητή Γιάννη Ρίτσο (ποίημα «Ειρήνη», αφιερωμένο στον Κώστα Βάρναλη, όπου εκθειάζεται η ειρήνη, η οποία αντιστοιχεί –ουσιαστικά– στην απόλυτη ευτυχία καιστον πολιτισμό).