Οι ιτιές - Μπλάκγουντ Άλγκερνον

Όταν η φύση παύει να είναι φιλόξενη

Δύο ταξιδιώτες κατεβαίνουν με κανό τον ποταμό Δούναβη, μέχρι που μια απομονωμένη νησίδα τους αναγκάζει να σταματήσουν. Εκεί, κάτω από τις πυκνές ιτιές, τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Ο ήχος του νερού, το σχήμα των φύλλων, ακόμη και η σιωπή, αποκτούν σκοτεινή πρόθεση. Κάτι τους παρατηρεί. Κάτι απλώνει τη σκιά του μέσα στη σκέψη τους.

Οι «Ιτιές» δεν είναι μια απλή ιστορία τρόμου. Είναι μια σχεδόν μεταφυσική εμπειρία αποξένωσης. Ένα αφηγηματικό ταξίδι στην έννοια του αλλόκοτου, εκεί που η φύση παύει να υπακούει στους γνωστούς της νόμους και αποκαλύπτει τις κοσμικές ρωγμές της.

Ο Άλγκερνον Μπλάκγουντ, από τους πρωτοπόρους του υπερφυσικού διηγήματος, με επιρροή στον Λάβκραφτ και τους σύγχρονους συγγραφείς του weird fiction, γράφει εδώ ένα από τα πιο έντονα και υποβλητικά του έργα.

Κύρια θέματα του βιβλίου

• Η φύση ως οντότητα με θέληση: Το τοπίο στις «Ιτιές» γίνεται ενεργός φορέας απειλής.
• Το Άγνωστο και το Ανείπωτο: Η αίσθηση του τρόμου γεννιέται όχι από αυτό που φαίνεται, αλλά από αυτό που δεν μπορεί να ειπωθεί.
• Υπαρξιακός τρόμος: Οι ήρωες έρχονται αντιμέτωποι με δυνάμεις που ξεπερνούν την ανθρώπινη κατανόηση.
• Ατμόσφαιρα και υποβολή: Η πλοκή διαμορφώνεται μέσα από υπαινιγμούς και λεπτομέρειες που κλονίζουν την ψυχολογία.

Λόγοι να επιλέξεις το βιβλίο του Άλγκερνον Μπλάκγουντ

• Ένα από τα σημαντικότερα έργα της υπερφυσικής λογοτεχνίας όλων των εποχών.
• Ιδανικό για όσους αγαπούν τον Λάβκραφτ, τον Μαχέν και το weird fiction.
• Από τις εκδόσεις Δώμα, με υψηλής ποιότητας μετάφραση και επιμέλεια.
• Ένα μικρό βιβλίο με τεράστια συναισθηματική και αφηγηματική ένταση.
• Μια νουβέλα που επιβεβαιώνει πως ο πιο βαθύς τρόμος γεννιέται από το ανεξήγητο.

Οι «Ιτιές» του Άλγκερνον Μπλάκγουντ δεν είναι απλώς ένα έργο τρόμου· είναι μια υποβλητική αποκάλυψη του πώς το γνώριμο μπορεί να γίνει ξένο και τρομακτικό. Μια νουβέλα-διαμάντι της λογοτεχνίας του ανεξήγητου, που παραμένει ανατριχιαστικά σύγχρονη. Για όποιον τολμά να κοιτάξει πίσω από τον καθρέφτη της φύσης, εκεί που οι λέξεις παύουν να έχουν νόημα και το σιωπηλό γίνεται απειλητικό.