Το τελευταίο πρόβλημα - Pérez-Reverte Arturo

Ιούνιος 1960 – Μικρονήσι, απέναντι από την Κέρκυρα.
Μια ξαφνική καταιγίδα απομονώνει εννέα ανθρώπους σε ένα μικρό ξενοδοχείο. Ανάμεσά τους, η Ίντιθ Μάντερ, μια διακριτική Αγγλίδα τουρίστρια, που σύντομα βρίσκεται νεκρή στο περίπτερο της παραλίας.

Όλα δείχνουν αυτοκτονία. Όλα –εκτός από τον τρόπο που το βλέπει ο Χόπαλονγκ Μπάζιλ, πρώην κινηματογραφικός ηθοποιός, γνωστός για τον ρόλο του πιο διάσημου ντετέκτιβ όλων των εποχών: του Σέρλοκ Χολμς.
Όπως ο Χολμς, έτσι κι εκείνος δεν μπορεί να αγνοήσει τα σημάδια. Και σύντομα, τα αθώα βλέμματα των φιλοξενούμενων μετατρέπονται σε μάσκες υπόπτων.

Ο Πέρες-Ρεβέρτε συνθέτει ένα κλασικό αίνιγμα κλειστού δωματίου στο πνεύμα της Άγκαθα Κρίστι, αλλά με τη δική του λογοτεχνική δεξιοτεχνία και φιλοσοφική διάσταση.
Η πλοκή εξελίσσεται με κομψότητα, αγωνία και διανοητικό χιούμορ, αποκαλύπτοντας πως η πραγματική ζωή και η μυθοπλασία δεν απέχουν όσο νομίζουμε.

Μια ιστορία όπου η λογική, η ενοχή και η ψευδαίσθηση πλέκονται σε ένα παιχνίδι καθρεφτών, με φόντο το φως και τη σιωπή του Ιονίου.

Κύρια Θέματα του Βιβλίου

• Το αστυνομικό αίνιγμα ως φόρος τιμής στη χρυσή εποχή της λογοτεχνίας
• Ο ρόλος της φαντασίας και του νου στην αναζήτηση της αλήθειας
• Η απομόνωση, η ενοχή και οι ανθρώπινες μάσκες
• Η σχέση ζωής και τέχνης, πραγματικότητας και μυθοπλασίας
• Ο χρόνος και η ειρωνεία της μνήμης

Λόγοι να Επιλέξεις το Βιβλίο του Αρτούρο Πέρες-Ρεβέρτε

• Από τον Αρτούρο Πέρες-Ρεβέρτε, έναν από τους πιο πολυδιαβασμένους ισπανόφωνους συγγραφείς
• Συνδυάζει μυστήριο, ψυχολογική ένταση και φιλοσοφική διάθεση
• Ατμοσφαιρική αφήγηση σε ελληνικό σκηνικό, με λογοτεχνική αρτιότητα
• Εμπνευσμένο από τα κλασικά αστυνομικά μυθιστορήματα
• Ιδανικό για αναγνώστες που αγαπούν τον Χολμς, την Αγκάθα Κρίστι και τη διανοητική ίντριγκα

Το «Τελευταίο Πρόβλημα» του Αρτούρο Πέρες-Ρεβέρτε είναι ένα αριστοτεχνικά γραμμένο μυθιστόρημα μυστηρίου, όπου η κλασική δομή του αστυνομικού συναντά τη φιλοσοφική παρατήρηση της ανθρώπινης φύσης.

Ένα βιβλίο που επαναπροσδιορίζει την έννοια του ντετέκτιβ και της λογικής, οδηγώντας τον αναγνώστη σε ένα παιχνίδι σκέψης και ατμόσφαιρας – εκεί όπου η τέχνη μιμείται τη ζωή και η ζωή τη λογοτεχνία.