Η τέχνη της πολιτικής ψευδολογίας - Σουίφτ Τζόναθαν

Εκδόσεις Άγρα - Η τέχνη της πολιτικής ψευδολογίας - Σουίφτ Τζόναθαν

Λίγα λόγια για το βιβλίο:

ΠΡΕΠΕΙ NA ΕΞΑΠΑΤΑΣ TON ΛΑΟ ΓΙΑ TO ΚΑΛΟ ΤΟΥ; Ιδού το καίριο ερώτημα που θέτει, σε σατιρικό τόνο, το παρόν φυλλάδιο που αποδόθηκε στον Τζόναθαν Σουίφτ (1667-1745). Η τέχνη της πολιτικής ψευδολογίας είναι όντως «η τέχνη να υποβάλλεις στον λαό σωτήρια ψεύδη για κάποιο καλό σκοπό». Τέχνη λεπτή που διέπεται από τους κανόνες ενός σοφού υπολογισμού, του οποίου το κείμενο παρέχει τις βάσεις: Να προνοείς ώστε τα ψέματα να μην υπόκεινται σε κανενός είδους επαλήθευση· να μην υπερβαίνεις ποτέ τα όρια της αληθοφάνειας· να ποικίλλεις την απάτη επ` άπειρον· να τελειοποιείς την παραγωγή των πολιτικών ψευδολογιών ιδρύοντας «Ψευδολογικές εταιρείες». Αυτοί είναι μερικοί από τους νόμους του αληθούς ψεύδους που κρίνονται απαραίτητοι για την εκπαίδευση ενός Ηγεμόνα. Η σύντομη αυτή πραγματεία, πού απηχεί, με τρόπο ειρωνικό, το μάθημα του Μακιαβέλλι, διατηρεί στο ακέραιο την επικαιρότητά της: Παραδόξως, το ψέμα του σήμερα μοιάζει με το ψέμα του χθες. Η Τέχνη της πολιτικής ψευδολογίας παρέχει έτσι την ταπεινή της συμβολή στις πολιτικές συζητήσεις των ημερών μας και στις «συναλλαγές» που τις διαταράσσουν. Παρ` όλα αυτά, κάθε αναλογία με παλαιότερα, τωρινά ή μελλοντικά πρόσωπα ή κόμματα δεν είναι παρά καρπός της τύχης.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο Jonathan Swift (Δουβλίνο 1667-1745) υπήρξε μυθιστοριογράφος, λιβελογράφος, δοκιμιογράφος και ποιητής. Σπούδασε θεολογία κι έγινε πάστορας στο Μπέλφαστ το 1694. Πήρε μέρος στη διαμάχη των Παλαιών και των Συγχρόνων με το The Battle of the Books, 1704 (Η μάχη των βιβλίων, ελλην. μτφρ. Χριστίνα Μπάμπου-Παγκουρέλλη, Καστανιώτης, 1992). Υποστήριξε το δίκαιο του ιρλανδικού κλήρου με την Επιχειρηματολογία εναντίον της καταργήσεως του χριστιανισμού (1708). Με την αρθρογραφία του στο Examiner, από το 1711 ως το 1714, προετοίμασε το κοινό για την ειρήνη με τη Γαλλία. Το A Tale of a Tub (Ιστορία ενός βαρελιού, 1704), σάτιρα σε πρόζα, όπου επετίθετο τόσο στους αγγλικανούς όσο και στους διαφωνούντες -ετεροδόξους- ή και τους ρωμαιοκαθολικούς και το οποίο δεν άρεσε στη βασίλισσα Άννα, του κόστισε τον τίτλο του επισκόπου στον καθεδρικό ναό του Σαιντ Πάτρικ στο Δουβλίνο το 1713. Η ήττα των Tories το 1714 οδήγησε στην οριστική εθελούσια αυτοεξορία του στην Ιρλανδία. Η Πρόταση για την παγκόσμια χρήση των προϊόντων της Ιρλανδίας (1720) συνιστούσε «το κάψιμο οποιουδήποτε προϊόντος είχε προέλευση την Αγγλία εκτός του κάρβουνου». Έγραψε το σατιρικό Συμβουλές προς τους υπηρέτες (1745) και την Πολιτισμένη συνομιλία (1738). Η σατιρική του στάση και η κοινωνική του κριτική κορυφώθηκαν στο παραβολικό μυθιστόρημά του Τα ταξίδια του Γκάλλιβερ (μτφρ. Μίλτου Φραγκόπουλου, εκδ. Κρύσταλλο, 1982).

Επίσης στις Εκδόσεις Άγρα:JONATHAN SWIFT,Σεμνή πρόταση ώστε να παύσουν τα τέκνα των φτωχών ν` αποτελούν βάρος για τους γονείς τους και τον τόπο και να καταστούν ωφέλιμα στην κοινωνία (μετάφραση Γαβριήλ Ν. Πεντζίκης).